BOEKENKIST




Al sorterend kwam ik uit bij de vele al dan niet verminkte woorden, zinnen, gedachten en opgeloste kruiswoordpuzzels. De doorlopers met de verbleekte teksten over zin en onzin. In de kast lag een niet bestaande handleiding die mij uiteindelijk verder kon laten gaan en houvast wilde gegeven. En nog altijd geeft.


In de bibliotheek is het stil, zo in die rust en ruimte. Vroeger wilde ik altijd al graag in een bibliotheek wonen. Nu is het dan zover. Ik doe mijn ogen dicht en er is die geur van papier, zijn er de verhalen, prenten, kaarten, atlassen, romans, fictie en non-fictie. De poëzie. Het is veel, maar nooit teveel om op te noemen. Ik pak een boek en zonder het te lezen ga ik mee en met haar komt een andere wereld binnen. Zij komt stormend, drijvend, golvend of kabbelend binnen. Niet alleen in woorden die niet allemaal te vangen zijn, maar des te meer in kleuren met hun eigen klanken die mij hier gebracht hebben. Ik noem haar voor het gemak De Atlas van de ziel. Het is een boekje voor onderweg in een handzaam formaat. Omdat het niet bestaat, kan het overal mee naartoe genomen worden. Het is een multidimensionaal gelaagd boekje waarvan elke kaft een nieuwe tijdzone opent. En toch staat de klok hier stil omdat de wijzers oneindig aanwijzen.


Het is nog steeds vroeg en zo half in de ontwaakstand zie ik de dingen in dit moment altijd helder en scherp voor de geest opdoemen. In die scherptediepte bestaan de dingen voor wat ze zijn. Ik blader elke dag wel even in dit boekje.


Het is trouwens ook een spoorboekje. Bijna onzichtbaar door het vroege ochtendtegenlicht verschijnt het driemastertje. Precies op tijd, want daar waar geen tijd bestaat hebben te vroeg of te laat geen bestaansrecht.

Het is tijd.


Ik heb nog even. Alle tijd om eens door de bibliografie te bladeren. De eerste uittreksels van een groter plaatje zijn gemaakt en gebundeld. De in- doorkijkjes, de previews volgen hieronder. De andere boeken zijn allemaal al wel klaar, maar moeten nog hun weg naar kaft, papier en inkt vinden.



Voor alle presentaties geldt één maal aanklikken en de galerij opent zich.


REFLECTIES


Boek waarin ik stil sta. Stil staan midden in alle tijd bij het terugkijken op de toekomst. Het is de vlucht voorwaarts dwars door heden, verleden en toekomende tijd. Een dwarsdoorsnede door pijn, verdriet, lijden en wanhoop zonder de hoop te verliezen. Hoe diep ook de dalen, hoe hoog de zeeën ook waren, daarin te blijven vertrouwen op haar stemmetje, die van geloof.


Het is het gecomprimeerde verhaal van mijn Odyssee, de reis terug naar huis. Het zijn de beelden en woorden die een verhaal binnen het groter geheel van alle verhalen vertellen, Het zijn raamvertellingen in miniatuur geworden, met een blik op de wereld in mijn eigen huisstijl.


Voor een beter begrip heb ik de tekst uit het boek toegevoegd. Ik heb de dingen ooit neergeschreven om de dingen een plek te geven. Dat is dus hier geworden. Teruglezende bedenk ik mij nog steeds dat het is alsof het een ander betreft die de hoofdrol in een slechte film speelt. Maar ik mocht het doen: ik ben een bevoorrecht mens.


Ook: een creatief therapeutisch zelfhulpboek.



PORTFOLIO

VARIATIES IN A4 LIGGEND


Bundeling fragmenten van een tocht dwars door mijn bipolaire werkelijkheden, op weg naar die nieuwe dag. Een verzameld werk van miniaturen, bedoeld om een indruk achter te laten van mijn werk en huisstijl.


PORTFOLIO

VARIATIES IN A4 STAAND


Enkele werken in een staande presentatie. De tijd heelt alle wonden, maar dan zullen die eerst gevonden moeten/ willen worden. Enkele losse gedachten die dan zo passeren, in he besef dat ik mij staande wist te houden, ook al lag ik levenloos en kapotgeslagen op de grond waar ik nu weer sta.

PORTFOLIO

VARIATIES IN 30x30  RONDOM


Het favoriete formaat. Het vierkant werk maken, de dingen afronden. Dat wat krom lijkt toch weer recht kunnen breien. De losse eindjes aan elkaar knopen en doorgaan op de weg die ooit ingeslagen werd.

ANDRÉ ANDERS


Herdenkingsboekje. Stilstaan bij een leven. Inzoomen op de kanten van de ander die ook wel eens benadrukt mogen worden.

Voor mij een andere, nadere manier om stil te staan en vorm en inhoud te geven aan het leven van de ander. Niet alleen in woorden en muziekstukken zoals ik ooit deed als spreker bij uitvaarten. Deze manier van uitdrukking geven aan zijn leven voegt een extra dimensie toe. Het is iets, een wezenlijk deel teruggeven aan de ander waarvan hij of zij eigenlijk niet goed meer wist dat het er nog was.